De tweede ronde

Gisteren zijn we van half 10 tot rond zeven uur 's avonds onderweg geweest om nogmaals een lading boeken en andere materialen te halen voor de bieb. We hebben nu al 1200 leesboeken naast de nodige studieboeken.
Naast deze inkopen zijn we de hele dag door Kisumu gehobbeld met een grote schoolbus, waarvan wij in eerste instantie niet begrepen waarom we met zo'n enorme bus op pad moesten!
Wat blijkt we hebben tegelijkertijd inkopen gedaan voor de school en terloops nam de chauffeur ook nog een flink stuk dakbedekking voor zijn eigen huis mee.
De bus werd volgeladen met boeken, balen suiker, rijst, bonen en meel, kratten met frisdrank, jerrycans vol met lampenolie, kortom you name it, w've got it!
Daarnaast hebben wij uit eigen zak wat spullen voor het weeshuis gekocht waar duidelijk gebrek aan was.
Twee matrassen, babyvoeding, dekens, melk, dozen met blue band en koekjes en niet te vergeten 10 felgekleurde po-stoeltjes.
De kinderen moeten hier n.l. zo gauw mogelijk zindelijk zijn, bij gebrek aan luiers.
Je kunt niet veel doen, maar dit geeft ons in ieder geval het gevoel dat we iets gedaan hebben en de zuster wist niet hoe ze ons moest bedanken, het vreugdedansje lukte net niet maar verder was ze vreselijk blij.
Zo door een Keniaanse stad crossen en allerlei rare marktjes en steegjes te zien waar je als gewoon mens nooit zou komen is met geen pen te beschrijven.
Lijkt me ook niet echt verstandig, maar met een zuster aan je zijde hoef je niet bang te zijn.
Helaas is het ons nog niet gelukt om zelf een habijt te dragen en we denken dat dat ook niet gebeuren zal, ook al zijn we uitgenodigd om toe te treden tot de congregatie. Wia denkt hier sterk over na!!!! Wil past even.