Zondag in Kenia

Zondag in Kenia...dan loopt de wekker om half zeven af, omdat we naar de kerk gaan. Er zijn twee missen een voor de horende kinderen en mensen uit het dorp en om negen uur voor de doven.
Wia had geen moeite om wakker te blijven want het leek wel een soort ochtendgymnastiek. Zitten, staan, knielen, zingen, lopen enz. De kerk zit barstensvol, maar dan ook hoofdzakelijk met kinderen van de scholen. Duur 1,5 uur dus dat viel ons nog mee.
Daarna hebben we voor vier klassen voorgelezen en kwamen heel veel kinderen voor ons dansen en zingen. Het mooiste is dan voor hen dat wij, stijve harken, meedoen en dat is een kolfje naar de hand voor Wil.
De kinderen hangen de hele dag rond de klaslokalen. Er is ook niets anders voor ze te doen dan huiswerk maken...huiswerk maken of excerseren bij de vlaggenmast en het vlag hijsen oefenen, of stapels oude boeken uitzoeken... kortom geen tijd om kind te zijn.
Wij brachten vandaag spanning en sensatie in dit eentonige bestaan. Kijk maar naar de lachende smoeltjes, die zie je hier veel te weinig.
Vanavond weer bij de nonnen gegeten en er wordt speciaal voor ons gekookt, omdat ze denken dat wij die harde bonen massa niet kunnen kauwen.
Het komt er op neer dat we iedere dag hetzelfde sausje, zelfde groente (een soort boerenkool) met afgewisseld rijst of penne of spaghetti. Het lijkt heel wat maar het smaakt iedere dag hetzelfde.
Daarna is het afwassen geblazen en dat is op zich ook weer een apart ritueel. Het lijkt wel een lopende band. Van het ene sopje in het volgende bakje water en nog een bakje om te spoelen om dan pas bij de droogafdeling te belanden.
We hebben in ieder geval schik als zuster BJ (Beatrice Jane) in de rij staat. Zie foto, ze staat tussen ons in en is een non met veel gevoel voor humor.