Een "doodgewone" zaterdag op de kostschool in Kenia

Zaterdagmorgen: rond half negen zijn we op weg naar "onze bieb". We weten dat de kinderen op zaterdag de school en het totale buitengebeuren schoonmaken, ramen lappen, vloeren dweilen en het kantoor van de headteacher enz.enz, maar in de verte valt ons oog op nog een groep kinderen.
Tot onze verbazing zijn de kinderen bezig met een soort grote koffers. Daarin zitten hun persoonlijke spulletjes. De koffers liggen opgeslagen in een gebouwtje en alleen op zaterdag mogen ze even met de koffer bezig zijn. Verderop ligt een groot dor veld bezaaid met matrassen die gelucht worden en kinderen die allemaal hun eigen was doen.
Zaterdagmiddag: Wij zijn druk bezig met registreren van de boeken in de bieb en hebben geen potlood.
We lopen naar klas 8 en daar zijn de kinderen weer druk aan het studeren, waarbij één van de leerlingen de rol van leraar overneemt.
Af en toe zit er ook eentje even een soort krantje te lezen, maar dat is niet helemaal de bedoeling.
Overal zitten kinderen in klassen, er is verder ook eigenlijk geen plek om ergens iets leuks te doen. Stiekem hopen we dat de bieb dat plekje kan worden!
Zaterdagavond: We worden door de kinderen uitgenodigd om, om half acht naar school te komen want daar gaan ze zingen en dansen.
Met de zaklantaarn gaan we op pad en ja, daar zitten wel 100 prachtige meiskes in groen uniform op ons te wachten en dan hebben twee grietjes de leiding en wordt er gezongen en per klas mag een meisje een dansje doen. Het blijken heel sexy heupwiegende billendansjes te zijn.
Ook wij worden op het bord bijgeschreven als optredende artiesten en als we dan gaan dansen is het hek van de Dam.
Twee uur lang genieten de kinderen met helemaal niks, dat is dan ook hun enige vertier.
Als we om half tien in het donker naar huis gaan, wordt er in klas 8 met een leerkracht ervoor nog serieus les gegeven. Lieve mensen het is zaterdagavond en morgen moeten de meiden weer om zeven uur in de kerk zitten.
Wat een discipline, wat een ander leven (denken wij)